پس به سلامت هرکی نمونده پیشم
خیلی خوبه که از کرده هام پشیمون نیستم ، اگه حرفه بدی زدم فقط خواستم شخص مقابل رو بسنجم و هرکی از حرفم ناراحت میشه و بدش میاد
منظور "بد" اون حرف رو تشخیص داده.
الان به این نتیجه رسیدم که توی دنیای مجازی خیلی بیشتر بهم خوش میگذره و خیلی چیز ها هستن که از نظر من مثلشون توی دنیای واقعی پیدا
نمیشه. یه چیزی که باید بهش اعتراف کنم اینه که از هر شاخه ای یه گل میچینم واسه باغم ؛ از هر افکار دور و برم استفاده میبرم و با بقیه هَم میزنم و یه چیز بهتر میدم بیرون و همیشه عالی استارت میزنم پس انتظار آماتور بودن توی مرحله ی اول رو از من نداشته باشین.
همه ی صدا ها توی گوشم بلنده الا صدای موزیک و هرچی صداش رو بالاتر میبرم هنوز کمه و دارم توی هر زمینه ای که بتونم در رابطه با موزیک
کاری انجام بدم سطحمو بالا میبرم و اینم میشه یه انگیزه برای کارای بزرگتر.
و یه چیز ؛ غروری که دارم جلومو میگیره که بخوام کسیو التماس کنم یا برای این که یه منفعتی داشته باشه واسه ی خودم بگم تورو خدا فلان کار رو انجام بده ( این غروروم واسه چند سال دوستامو ازم گرفت پس تازه نیست )
پس به سلامت هرکی نمونده پیشم - یاسر بینام
- سه شنبه, ۲۳ تیر ۱۳۹۴، ۰۹:۲۰ ب.ظ